Geplaatst op 3 november
Koffieavond brengt gezelligheid en saamhorigheid in Veldzicht
“We proberen elkaar gewoon met allerlei dingen te helpen”
In de wijk Veldhuizen staat de flat Veldzicht. Daar is het deze donderdagavond gezellig druk in de entreehal. Bewoners Henriëtte en Peggy organiseren er iedere twee weken een koffieavond. Hun flatgenoten zitten met een warme kop koffie of thee op plastic stoelen die gezellig in een kring staan opgesteld. Andere bewoners vinden hun weg naar het domein van beheerder Rinus. Daar kunnen ze iedere donderdagavond afval gescheiden inleveren. En dus zien we een bonte parade aan matrassen, kastjes, karton, plastic en apparaten. Maar ook tal van ontmoetingen, want die ontstaan ook als je afval bij Rinus inlevert. Of, in ABCD-termen: iedere activiteit is een excuus voor ontmoeting!
Een oudere mijnheer besluit, voordat hij bij Rinus binnenloopt, Henriëtte aan te schieten. “Heb jij nog wat aan deze waterkoker? Hij doet het nog gewoon.” Het blijkt goed uit te komen, want het apparaat van Henriëtte slaat niet vanzelf meer af. Deze manier van omgaan met elkaar blijkt kenmerkend voor Veldzicht. Mensen kijken naar elkaar om, vertelt Henriëtte. “De meeste mensen hier hebben het niet breed. We proberen elkaar gewoon met allerlei dingen te helpen.”
Samen delen
We hoeven niet lang te wachten om te ervaren hoe dat in de praktijk werkt. Een buurvrouw heeft een aantal lege bakjes bij zich. Peggy legt uit dat ze lid is geworden van de Voedselverspillingsapp in de flat. Steeds meer bewoners haken erbij aan. “Er zijn genoeg mensen die teveel koken en er zijn anderen die geen prins of prinses in de keuken zijn.” De buurvrouw behoort tot de laatste groep. Henriëtte kookt wat extra en vult de bakjes voor haar. Als ik Henriëtte vraag waarom ze al zeventien jaar met zoveel plezier hier woont, wijst ze naar de groep bewoners op de plastic stoelen. “De mensen. Het is hier gewoon gezellig.” Peggy knikt instemmend. “Ik woonde jarenlang in een andere flat en sinds drie jaar hier. Het is hier honderd keer leuker!” Henriëtte laat een enveloppe zien. “In de Voedselverspillingsapp delen we veel meer dan maaltijden. We geven wat we hebben en kunnen missen. Morgen rijd ik bijvoorbeeld naar Duitsland. Veel bewoners weten dat. Deze enveloppe kreeg ik net van een bewoner. Daar zit geld in om shag voor te kopen, die is in Duitsland een stuk goedkoper!”
Balletjes rollen
Ruth is community builder in Veldhuizen. Ze kijkt naar Henriëtte die inmiddels in gesprek is met een bewoner die net is binnengekomen. “Henriëtte leent zelfs haar auto uit aan mensen die er zelf geen hebben,” weet Ruth. Ruth kent de meeste bewoners hier bij naam. Ze praat met een man over een operatie die hij een jaar geleden heeft gehad. Hij viel zomaar om en kon nog net uitbrengen dat zijn zoon een ambulance moest bellen. Nu zit en staat hij er gelukkig prima bij. ”Alles doet het weer,” meldt hij triomfantelijk. De groep gaat buiten roken. Ruth praat met een mevrouw die is blijven zitten. Ze vindt het heel gezellig bij de koffieavond. Henriëtte komt al snel weer binnen en vertelt hoe ze Peggy heeft leren kennen. Want zonder die ontmoeting waren deze koffieavonden er waarschijnlijk niet geweest. “Ik woonde hier een tijd alleen. Dan werk je, je komt thuis, eet en gaat naar bed. Ik was niet echt bezig met mijn omgeving. Maar toen mijn dochter werd geboren, gingen mijn ogen open. Ik zag ineens rommel in de speeltuin. En wilde dat het er schoon en leuk werd. Zo gingen er veel meer balletjes rollen. Tot corona uitbrak. De kinderen mochten nog met elkaar spelen. We gingen met hen mee naar buiten en zaten, op veilige afstand, op bankjes voor de flat. Zo ontmoette ik Peggy.”
Ontmoetingsruimte
Peggy bleek sleutelbeheerder van de sportkooi voor de flat. Ze zocht een tweede beheerder, dat werd Henriëtte. De vrouwen werden steeds actiever in de flat. Het idee van de koffieavond hebben ze afgekeken in de buurflat. Peggy: “Daar organiseren ze die momenten in een fijne ontmoetingsruimte. Die hebben we hier niet. Maar we hebben een grote entreehal en daar lopen veel mensen langs. Zeker op donderdagavond als mensen hun afval kunnen inleveren.” Bij Rinus binnen is het inmiddels lekker warm dankzij een heater die door een bewoner werd ingeleverd. Ruth vertelt in de groep dat er wat activiteiten voor tieners op het programma staan de komende weken. In samenwerking met Cultura. Henriëtte wijst op de vitrinekast aan de muur. Daar kunnen ze de flyer in hangen,. Zodat iedereen er straks van weet. De vitrinekast is eigenlijk bedoeld voor de Bewonerscommissie (Woonstede), maar die is er in Veldzicht niet. De Helden van de Mariëndaal hebben na wat aandringen door Ruth toestemming gekregen om de kast te mogen gebruiken.
Talenten
Als er weer een paar nieuwe bewoners met koffie en een koek zitten, lopen de gemoederen ineens wat op. Het komt door de camera’s die in de flat zijn opgehangen. Zogenaamd voor de veiligheid van de bewoners, maar als er iets gebeurd is, mogen ze de beelden niet terugkijken. Vanwege de privacy. “Haal ze dan maar weg,” klinkt het uit de groep. De humor is gelukkig nooit ver weg. “Ze gebruiken die camera’s nog niet als er iemand dood in de lift ligt. Want dan heeft het toch geen zin meer.” Bulderend gelach. Sam is aangeschoven. Ze is een stuk jonger dan de anderen en woont pas in Veldzicht. Ze is met haar anderhalf jaar oude kindje bij haar ouders ingetrokken, omdat er geen betaalbare woning is. Sam komt als geroepen, want verschillende dames gaan richting de lift, terwijl de man van Henriëtte net een verse kan koffie heeft neergezet. Sam krijgt een dampende beker voorgezet. Ruth vraagt naar haar talent. Ze vindt het moeilijk dat te benoemen. “Ja, Ruth is van de moeilijke vragen hoor!,” zegt Peggy lachend. Na wat aandringen blijkt Sam boeken te schrijven en piano te spelen. Henriëtte ziet een piano in de entreehal wel zitten. Maar ze denkt dat het idee vanwege de brandveiligheid niet kan. Een bewoner wijst spottend op een van de camera’s. “Ja, en ze zien hier alles. Dus stiekem kunnen we het ook niet doen!”
Gezelligheid, meedoen en erbij horen
Het laat wel zien hoe snel er gedacht wordt in Veldzicht. De bewoners maken graag en vaak gebruik van wat ze elkaar te bieden hebben. Zo ging het afgelopen zomer ook met oud-bewoner Berna. Ze is een goede en enthousiaste kickbokser en er werd weinig gebruik gemaakt van de sportkooi. Een en een is dan al snel twee. En dus heeft Berna aangeboden om op woensdagmiddagen kickboksles te geven aan kinderen uit de flats. De gemeente doneerde de spullen die nodig waren. Het was zo’n succes dat ze ook volgend jaar graag weer van de partij is. Na een uur is er veel gebeurd en besproken in de entreehal. Bewoners hebben elkaar ontmoet. Sommige bewoners kennen elkaar nu bij naam. Anderen houden warme maaltijden, goedkope shag of aangeboden burenhulp in een moeilijke situatie over aan de koffieavond. Of gewoon het gevoel van gezelligheid, meedoen en erbij horen. De stoelen worden opgestapeld, de laatste koekjes verdeeld. Over twee weken ontmoeten ze elkaar weer.