Geplaatst op 17 april
“Het is fijn dat er weer van alles gebeurt in onze flat!”
Het is donderdagavond 21 maart. In de flathal van Groot Derxgoed staat een bord. Het nodigt uit om te komen eten in ’t Honk, de gezamenlijke ontmoetingsruimte. Tijdens een aantal flatkoffies deelden bewoners de wens om met elkaar te eten. Er werd snel een datum geprikt. Community builder Gea regelde het bord in de hal, tafellakens en ze heeft rode bietensoep gemaakt. De overige gerechten verzorgen de bewoners. En zo is ’t Honk om kwart voor zeven als restaurant aangekleed voor een gezellige avond. Of zoals bewoner Jennifer na afloop samenvatte: “Dit is echt voor herhaling vatbaar!”
Terug naar kwart voor zeven. Kamil en Achmed komen als eerste bewoners binnen. Om iets voor zevenen stijgt er een gebed op uit Achmeds’ telefoon. Het markeert het einde van een dag Ramadan. Hoewel. Het gebed is net te vroeg. Om precies een minuut over zeven mogen de mannen eten.
Passie
Dat doen ze samen met nog vijf bewoners en hun kinderen die inmiddels zijn aangeschoven. Alle stoelen aan de drie tafels zijn daarmee bezet. Er is meer dan genoeg te eten. Bewoner Indah heeft zich helemaal uitgeleefd. Koken is dan ook haar passie. Twee keer moet ze teruglopen om al haar gerechten op te halen. Uiteindelijk genieten we samen van kip, rijst, salades, pasteitjes, eieren in sambal, Turks brood en allerlei zoete lekkernijen. Wat direct opvalt; de sfeer is enorm hartelijk. Het is alsof de bewoners elkaar allemaal al lang kennen. Niets blijkt minder waar. Sterker nog; Achmed en Raquel, die er met haar dochter is, wonen niet eens in de Groot Derxgoed-flat. Gea ontmoette Raquel tijdens een huisbezoek. Toen vertelde Raquel dat ze graag mensen wilde ontmoeten en geïnteresseerd is in vrijwilligerswerk. Gea moedigde haar aan om mee te eten. En daar zit ze dus, alsof ze al vijftien jaar in de flat woont.
De smaak te pakken
Ook Jannie is er voor het eerst. Ze is doof, maar bewoner Jennifer weet al snel een manier om met haar te communiceren. Jannie geniet zichtbaar; van het eten én het gezelschap. Indah kent ook niet iedereen hier aan tafel. Wel is ze blij dat ze door de flatkoffies op donderdagochtend bewoner Sofieke heeft leren kennen. Indah is wat angstig aangelegd en gaat niet graag alleen de kelder in. Maar nu ze weet dat Sofieke daar regelmatig is, voelt het al wat vertrouwder. Jennifer geniet nog na van de kinderbingo die ze afgelopen zondag voor het eerst in ’t Honk organiseerde. “Dat was om het eens uit te proberen. Gewoon met de kinderen uit de flat die ik al ken. Ik dacht eerst nog: dat wordt me te druk. Maar de kinderen deden heel fanatiek en stil mee. Vast omdat er mooie prijzen waren te winnen!” Editie 2 is al gepland, want Jennifer heeft de smaak te pakken.
Leuker dan gedacht
Als iedereen is uitgegeten, gaan we samen aan de koffie. Zonder Achmed, die een afspraak heeft in het centrum. Kamil komt aan onze kant van de tafel zitten. Met Indah en Gea wisselt hij allerlei gangbare en meer curieuze kooktips uit. Baking soda om vlees te wassen bijvoorbeeld. Maar ook nasi goreng met salami (‘er was niks anders, ik moest wat’) en zuurkool met geroerbakte rijst. Aan het einde van de avond blijkt er zoveel eten over, dat iedereen wat mee naar huis kan nemen. Kamil is blij met het initiatief. “Het was nog leuker dan ik al dacht. Het meeste heb ik genoten van de volle tafels. Het is fijn dat er weer van alles gebeurt in onze flat.” Jannie kijkt naar de muur, waarop blauwe papieren poppetjes hangen met namen en huisnummers van bewoners die vaker in ’t Honk zijn. Ook Jannie schrijft haar gegevens op. Zo groeit de groep voor wie ’t Honk weer de fijne ontmoetingsplaats is die het ooit was. Het volgende flatdiner komt er ook aan, zoveel is wel duidelijk. “Het is hier net zo gezellig als in de Elskamp,” zegt Jennifer. Het idee is nu om maandelijks samen te eten.
Mensen willen iets doen
Als iedereen weg is, vertelt Gea over het belang van ’t Honk als ontmoetingsruimte. “In de flathal, waar we de flatkoffies eerst deden, ontstonden ook verbindingen en werden ideeën gedeeld. Maar in ‘t Honk zit je gewoon wat comfortabeler. Je kunt rustig met elkaar in gesprek. En hier kan ik namen, huisnummers en ideeën van mensen laten opschrijven en op de muur plakken. Doordat andere bewoners dat zien en lezen, gaat het extra leven. Ze zien niet alleen dat er flatgenoten zijn die iets willen doen, maar ook ideeën waar ze direct bij kunnen aanhaken. Zoals het flatdiner.” Dat idee ontstond drie weken tijdens een koffieochtend. Gea: “Het ging al eerder over eten. Maar drie weken geleden stelde Indah voor om bij haar thuis samen te eten. De locatie werd uiteindelijk ’t Honk, omdat iedereen daar kan aanschuiven. Alle bewoners zouden wat meenemen en er was al snel een datum. Daarbij hielden we rekening gehouden met de Ramadan.”
Andere sfeer in de flat
Gea is blij met wat er allemaal ontstaat in de flat. “Ik vind het geweldig. Tareq wil schaaklessen geven, Jennifer doet de kinderbingo, er komt nog een knutselmiddag. Al die ‘haakjes’ komen naar boven tijdens de koffiemomenten. En dan vraag ik direct of ze het willen opschrijven, met hun naam erbij. Dan kunnen anderen het weer zien en meedoen of zelf een idee toevoegen.” En zo gebeurt er weer van alles in Groot Derxgoed! Het was een mooi eerste flatdiner. Ook via de andere activiteiten leren flatgenoten elkaar kennen. En ken je eenmaal elkaars, dan kun je dat niet meer ongedaan maken. Dan zwaaien je als je elkaar ziet. Daardoor verandert er iets aan de sfeer in de flat. En het bijzondere is: ook als je niet bij het flatdiner of een andere activiteit aanwezig bent, ga je dat merken! Enthousiasme is nu eenmaal besmettelijk.