Geplaatst op 15 juli
"Gelukkig zijn is een keuze, daarom ben ik hier. Hier is de sfeer altijd goed!”
Het is vrijdagmorgen 14 juni. In de Groot Haversteeg-flat zien de ruimtes van de voormalige Doe- en leerplaats er enorm gezellig uit. Allerlei bewonersgroepen van in en rondom de flat komen er samen. Op dinsdagavond is er een gespreksgroep, op woensdagochtend een koffiemoment en op vrijdagochtend een leesclub van een groep van inmiddels negentien Turkse vrouwen. Ze verdiepen zich thuis in een stuk wereldliteratuur waarna ze er samen over doorpraten. Daar blijft het niet bij; ze mediteren bijvoorbeeld ook samen en doen ademhalingsoefeningen. Volgens sociaal werker Yulyana is het niet alleen inspirerend en gezellig, maar ook helend: “Als ik zie wat er in deze groep gebeurt en wordt gedeeld, dan denk ik echt dat het contact zorg- en hulpverlening voorkomt.”
Yulyana werkt nog niet zo lang voor Malkander, maar heeft wel 25 jaar ervaring als sociaal werker. Bij Malkander werkt ze nu vanuit de principes van ABCD. Daardoor is er een wereld voor haar open gegaan. “Voorheen organiseerde ik activiteiten en hoopte ik dat er mensen op af kwamen. Hier werk ik aanvullend op wat er vanuit mensen zelf komt. Dat maakt het zoveel krachtiger.”
Natuurlijk en oprecht
Het bijzondere van werken vanuit ABCD zit ook in hoe je contact hebt met bewoners, vertelt Yulyana. “Je knoopt op een hele natuurlijke en oprechte manier gesprekken aan. Zonder een opdracht in je achterhoofd of het idee dat je iets van de bewoners nodig hebt. Ze voelen die oprechtheid en zijn dan echt zichzelf. Ze zien je niet als professional, maar meer als een gelijke. We lachen veel en de vrouwen delen dingen van zichzelf. Dat zijn haakjes waar ik verbindingen mee kan maken. Zo zijn er binnenkort zomeractiviteiten rondom de hoogbouw in Ede Zuid. Midden augustus is er een afsluitend feest. Uit de gesprekjes hier weet ik dat er vrouwen zijn die graag koken. Die vraag ik dan of ze met hun kookkunsten bij willen dragen aan het feest. Zo ontstaan er steeds meer verbindingen.” Met het koffie drinken in de flat werkt het precies hetzelfde. Met collega Katja staat Yulyana wekelijks, op hetzelfde moment, met een big smile bij een tafel met koffie, thee en koekjes. “Iedereen kan dan langskomen. Met lekker weer, gaan we voor de flat zitten. De gesprekken komen dan al snel op gang. Zo leren mensen elkaar kennen en ervaren ze wat ze met elkaar delen en samen kunnen doen. Dan gaat het over een Zomerfestival, over jongeren, hoor je van iemand dat ze kapster is. Dat gaat bijna vanzelf.”
Via-via groeit de groep
We sluiten aan bij de leesgroep. De groep is ontstaan door een initiatief van een flatbewoonster. Ze volgde een cursus persoonlijke ontwikkeling en zag daar veel deelnemers met fysieke, sociale of taalproblemen. Ze wilde daar iets mee gaan doen. Via-via sloten er allerlei Turkse vrouwen uit Ede-Zuid bij haar initiatief aan. Sommigen kenden elkaar al, anderen haakten aan via gesprekjes op het schoolplein of werden door bevriende vrouwen aan de gezamenlijke appgroep toegevoegd. Zo telt de groep inmiddels negentien vrouwen. Vandaag zijn er negen van hen aanwezig.
Betekenisvolle contacten
Duidelijk is dat ze elkaar hebben gevonden en het contact betekenisvol is. De een vindt er rust, door de meditatie en de oefeningen, een ander gezelligheid en voor weer een ander is het een wekelijks moment om ervaringen te delen en kleine problemen met elkaar te bespreken. Daarnaast is er de gedeelde passie voor lezen. Het zijn niet de minste auteurs die worden besproken. De eerste sessie stond Tolstoi bijvoorbeeld centraal. Een van de vrouwen geeft aan dat ze, door deze sessies, verder komt in het leven. Er worden standpunten over allerlei thema’s met elkaar verkend. De verschillende achtergronden en leeftijden leveren hierbij verschillende perspectieven op. De groep is meer dan alleen een gezellig samenzijn. Een van de vrouwen vat het treffend samen: “Je gaat hier anders naar buiten dan je binnenkomt. Het voegt veel toe aan mijn leven.” Een andere vrouw knikt instemmend: “Ik zit hier ook niet alleen voor mezelf, maar wil, met wat ik opsteek, ook mijn kinderen, buurtgenoten en familie positief beïnvloeden. We leven niet alleen voor onszelf, we zijn een maatschappij!”
Deze ochtend houd je vrij
Wat de vrouwen ook gemeen hebben: ze hebben allen een druk leven. Toch leeft er bij de meesten een wens om buiten deze groep ook dingen samen te doen. “Dan ontstaan er misschien wel vriendschappen voor het leven!” Een ander houdt het liever gescheiden: “Ik vind het fijn dat het hier vooral om de boeken gaat.” Waar iedereen het over eens is: deze ochtend houd je vrij, je laat er andere dingen voor schieten. Volle vaatwasmachines en gezamenlijke ontbijtjes kunnen op vrijdagochtend wel even wachten. Er moet gelezen worden. Een van de vrouwen lacht: “Gelukkig zijn is een keuze! En hier is de sfeer altijd goed.” Terwijl ik mijn laatste zinnen tik, gaan er ineens allerlei ideeën over tafel. Ideeën waar Yulyana volgens de vrouwen mee aan de slag moet. Ze legt echter rustig uit dat het zo niet werkt. Als de vrouwen een idee hebben, is het ook echt van hen. Als er dan iets moet gebeuren wat de groep zelf niet kan, kunnen ze op Yulyana en Katja rekenen. Een van de vrouwen vindt dit eigenlijk wel mooi: “Zo houd je het gevoel dat het van onszelf is. Net als deze groep. Misschien is het daarom ook wel zo’n succes!”