Geplaatst op 17 oktober
Bewoners vinden elkaar in gedeelde passie tijdens Liftkoffie Groot Derxgoed-flat
Van elkaar niet kennen tot samen een eetfestijn organiseren!
Gea van Wakeren lacht, enthousiasmeert en verbindt tijdens de Liftkoffie in de Groot Derxgoed-flat. Ze geniet zichtbaar van de contacten en de gesprekken die op gang komen. “De eerste keer waren er zeven mensen, nu lopen er weer veel mensen langs. Ik zit hier nu op een andere tijd, waardoor er veel ouders met kinderen langslopen. En mensen die met de hond uitgaan, na hun werk.” Dat doen ze in noodweer. Het lijkt of de hemel vier weken regen heeft opgespaard, om het vandaag in één keer over Ede uit te gooien. Het maakt wel dat mensen extra zin hebben in warme koffie of thee!
Maar: wat is nou eigenlijk een Liftkoffie? Het is typisch een manier om als community builder vanuit de ABCD-principes te werken. Dan ga je namelijk op zoek naar wat er in een wijk allemaal al is. Aan plekken, maar ook bijvoorbeeld bij mensen. Wat hebben ze elkaar allemaal te bieden? Daar kom je achter als je op plekken bent die voor mensen belangrijk zijn. In een flat is dat bijvoorbeeld de lift. Daar kun je, met koffie, thee, koekjes en oprechte interesse, contact maken. Vanuit die contacten, leer je mensen kennen. Maar mensen leren elkaar ook kennen. En dan kan van het een het ander komen.
Iedereen draagt bij
Zo ook vandaag. Want er schuiven de nodige mensen aan. Een bewoner woont op negen hoog. Ze heeft daar een schitterend uitzicht en fijne buren. Haar grootste kracht vindt ze haar positiviteit. Ze werkt overdag in een magazijn, met veel mensen om zich heen. Op haar galerij heeft ze een aantal burencontacten. Ze voelt zich thuis op Groot Derxgoed. “Ik zou het best leuk vinden als hier iets wordt georganiseerd. Zelf heb ik daar vaak weinig puf voor. En misschien zou ik ook niet persé meedoen als anderen iets doen. Maar als het me aanspreekt, ben ik van de partij!” Ze kenden elkaar niet, maar hebben nu kennis gemaakt. En gaan in de lift naar elkaar zwaaien.
Activiteiten in Het Honk
Ineens is het druk in de hal. Een vrouw met twee kinderen komt binnen. Ze heeft wel zin in koffie, maar de meiden willen overduidelijk wat anders. Een andere mevrouw probeert haar scootmobiel in een hok te rijden. Daarvoor moeten de stoelen even opzij. Gea ziet een bekende. Het is Kamil. Hij is geboren in Oezbekistan. In 2009 kwam hij naar Nederland. Na een jaar in een AZC in Amersfoort, woont hij nu al 13 jaar in deze flat. Overdag staat hij vaak met zijn kraam vol telefoonaccessoires op lokale markten en braderieën. Straks zijn de kerstmarkten aan de beurt.
Het gaat over Het Honk, een ruimte op de eerste etage. Daar kunnen bewoners van alles organiseren en het naar eigen smaak inrichten. Bewoner Bernadien, die op 115 woont, gaat er vanaf november bijvoorbeeld koffieavonden organiseren op maandagen. Soms met een spelletje, een andere keer kunnen er bijvoorbeeld kerststukjes worden gemaakt. De dame die eerder vertelde dat ze met haar hond ging lopen, komt er na de wandeling gezellig bijzitten. Ze kent Kamil. Dat komt gek genoeg door de liftindeling. Ze wonen op de 5e en 9e etage en staan daardoor regelmatig samen in de ‘oneven’ lift.
Samen eten!
SamenHet gesprek gaat ineens over eten. Kamil herinnert zich een activiteit waarbij allerlei bewoners eten vanuit de eigen cultuur maakten. Gea vraagt of hij dat weer zou willen. En of hij dan wat zou kunnen maken. Kamil knikt bevestigend. Dat wordt Pilav, een populair rijstgerecht in zijn vaderland. Hij laat foto’s zien en begint al na te denken over een buffet in de entreehal! Gea kan wel voor tafels zorgen. De vrouw met de hond, die er ook nog zit, noemt bewoner Jennifer. Niet om te koken, maar zij is heel creatief en kan wellicht iets in de inrichting doen. We blijken haar al te kennen, want ze stond even daarvoor in de hal met haar twee meiden. En toeval bestaat niet, ze staat er nu weer met haar twee hondjes. En natuurlijk wil ze helpen met de aankleding! Gea nodigt haar uit om de volgende koffie aan te sluiten.
Het is inmiddels gestopt met zacht regenen. Een vrouw van eind 20 stapt vanuit de hoosbui de hal binnen. Haar spijkerbroek is compleet doorweekt en ze neemt de warme thee dankbaar in ontvangst. Ze woont hier sinds een jaar, samen met haar vriend. Ze woont op een hoek en heeft hele fijne buren. En, toeval bestaat niet, ze blijkt graag te koken. Met haar vriend probeert ze allerlei gerechten uit. En laatst zag ze in de lift ook iemand met allerlei hapjes, dus er zijn vast meer mensen die het koken wel zien zitten. Haar buurvrouw is Indonesisch en kookt ook goed, want het ruikt er in huis altijd heerlijk.
Gea nodigt iedereen uit om er de volgende Liftkoffie verder over te denken. Misschien kan de Indonesische buurvrouw er dan ook bij zijn. En Jennifer natuurlijk! Zo organiseren flatgenoten die elkaar niet of nauwelijks kennen, misschien binnenkort wel een eetfestijn in de flat. Dat kan alleen als je elkaar ontmoet, leert kennen en zo ontdekt wat je deelt en elkaar te bieden hebt. En dat is precies wat er net, in anderhalf uur, is gebeurd.
Auteur: Eelco Visser